زیارت ساحلی

زیارت ساحلی

زیارت ساحلی

زیارت ساحلی

سلامم بر زیارت

     سلامم بر زیارت

سلامم بر زیارت ،بر نجیرم                   الهی تا اِبد آباد بینم

سلام من بود بر ساحل پاک                   به دریا و به کوهش هم به این خاک

به مردان غیور وهم زنانش                  به پیر و هم صغیر و هم جوانش

اگر خواهم کنم وصف ولاتم                  زبس وقتم بَرَد تَرکِن صلاتُم

اول وصف هوا و اب وخاکش               سپس از مردمان سینه چاکش

شده خرما پزون شووا مو لیتم                زبس گرمن هوا انگار تلیتم

پس از سیزده بدرهن،فصل جوری             دهد مردان و پیران حال و شوری

یکی داسی به گردن صب نمازی               روند جوری تو این روز درازی

بود خوش بزم ناشتا قبل هر چاس           دو مشتک چرب و دوتا کاسه ماس

ولی چند سالی هن بارون شده کم            قد دام و درخت از خشکی شده خم

شعر

دید موری دانه ای خرما براه                                                                                                   

                   کو همی گفتای الهی وای خدا  

قربون لطف و کرامت ای خدا  

                   گشنه بودم لنگ لنگان من براه 

چند روزی یست که نیافتم خوردنی            

                     گشته ام مانند موری مردنی  

ضعف آمد رفت قوت از بدن  

                   چون خزانی که فتد اندر چمن   

خود خورم یا بچه های گشنه ام   

                    در ترحم و طمع من مانده ام 

کرد شکر و دانه ی خرما بدوش  

                   برد نزد جمع موران خموش  

چون ترحم کرد بر حال صغیر   

                   شد روانه روزی از بهرش کثیر 

از دل نوشته های برادر بزرگوار 

آقای عباس علیزاده 

 

 

 

بسوی شلدو

                                 بسوی شلدو(نظم)

میان خور خان و خور زیارت                      بود شلدو صیدگاه ولایت

موازی تاش دوزو و دهنه خور                   بود بعد مسافت اندکی دور

سوا بعد اذون شد وقت حرکت                    خدایا از مو حرکت از تو برکت

اگر سی مین شو تصمیم بگیریم                  به بند عشق شلدو ما اسیریم

اینا تصمیم ما در شونشینی                         الهی با چشات شو بد نبینی

به تاریخ و سنه بیست پنج میزون            به عشق شلدوییم هی جست و خیزون

به وقت بع بع برّه و مندل                     زدیم با یاد حق پا را به هندل

تو ماشوه امو نا اوس اسباب                   توکل بر خدا رفتیم توی آب

و ماشوه دگر چون راگی واوی               مسیر و راهمون شی باخی واوی

به لنگر گاه چو قایق کرد منزل                    زما فریاد شادی از ته دل

میان ره همه تعریف بازی                   به سرعت دست کم نیسیم زتازی

حلا افتو غروب و شو تاریک               چپ و راست آب و ره هم گشته باریک

سه چارتا گواف و چند تا لرّو گیج             به غیر از این دگر در کیسه نی هیچ

شده بر پا به شلدو مجلسی گرم               پیاز، گوجه و چندتا مشتک نرم

یه دفعه رفت نشونه تو قد او                   یه مینی دم خیطن جلدی حسن بیو

دلم ریخت و یه حرّی باز دلم ریخت            یه مار مینی به سر خاک سیاه بیخت

در احوال و هوای بمبک و مار                  هجوم لشکر آب در شب تار

شده شلدو و دریه کلهم صاف                  حلا جرات کسی که بزند لاف

نه ره پیدا و نه چوله و چاله                   زترس و لرز شدیم هر سه مچاله

شده تل بمبکی آخر دلیلی                        گرفتیم از تلها جرات قلیلی

خلاصه ساعت سه آمدیم بیت                 بشد پرتاب هر سویی یکی خیت

کیلو زرخک خریدم مو سی چاسم               بزد شلدو به هم هوش و حواسم

قسم هم بر سبیل و هم به ریشم              علی اش گو دیگه شلدو نمیشم  

 

از دل نوشته های شاعر محلی سرا  برادر بزرگوار عباس علیزاده